พระจันทร์เมื่อต้นปี

พระจันทร์กลับมาแล้วหลังจากหายหน้าหายตาไปเป็นเดือน เรากลับมาอัพเดทในวันปีใหม่จีนและวันแห่งความรัก ขอให้งานเข้า ขอให้ความรักเยียวยาและรักษาจิตใจ(สาธุ) ช่วงนี้เรากำลังเตรียมงานอ่านบทละคร ที่ทำมาเป็นครั้งที่ 3 แล้ว ครั้งนี้เราชวนนักทำละครผู้หญิงสิบคนมาอ่านเรื่องของผู้หญิงที่อยู่ในใจพวกเธอ ในธีมว่า “อ่านผู้หญิง” จะจัดแสดงในวันที่ 13-14 มีนาคมเดือนของผู้หญิง มี 4 รอบเท่านั้น ชมฟรี แต่ไม่ปฏิเสธการหยอดกล่อง หลังจากแสดงก็อยากจะชวนผู้ชมที่สนใจอยู่คุยกันก่อนในเรื่องของหนังสือและเรื่องราวที่เกี่ยวกับผู้หญิง

ปีนี้สถาบันปรีดี พนมยงค์ จะครบรอบ 15 ปี แห่งการก่อตั้ง ปีนี้ก็จะมีกิจกรรมต่างๆเยอะแยะมากมาย และหนึ่งในกิจกรรม(หลายๆกิจกรรม)ที่พระจันทร์เสี้ยวเข้าไปมีส่วนร่วมด้วยก็คือ การเป็นส่วนหนึ่งเป็นกลุ่มองค์กรหนึ่งที่อยู่ในสถาบันปรีดี พนมยงค์ มาตั้งแต่ปี 2541 ก็ร่วมๆ 12 แล้ว ที่มาอยู่มาใช้พื้นที่ทำกิจกรรมละครและกิจกรรมสร้างสรรค์ในที่แห่งนี้ เราทำหน้าที่ในฝ่ายงานศิลปวัฒนธรรมของสถาบันปรีดี พนมยงค์ จะช่วยจัดกิจกรรมหลายๆอย่าง เช่น งานศิลปะกับสังคม, งานศิลปะเด็ก, งานศิลปะนานาพันธุ์ และที่ขาดไม่ได้คือ งานรำลึก ครูองุ่น มาลิก หรืองานมหกรรมการแสดงแสนหรรษา

ในปีนี้ราวๆเดือนมิถุนายน ทางสถาบันจะจัดแสดงภาพถ่ายกิจกรรมและกลุ่มองค์กรในสถาบันฯ และเราพระจันทร์เสี้ยวการละครก็จะจัดแสดงภาพถ่ายผลงานที่ผ่านๆมาของเราเท่าที่เรามีบันทึกเก็บไว้ตั้งแต่ปี 2538 เป็นต้นมาซึ่งเป็นปีแรกในการเปิดอาคารสถาบันปรีดี พนมยงค์
ดังนั้นก็เลยมีการถ่ายรูปร่วมกันเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว แต่เนื่องจากผู้คนมากมายกว่าจะรวมตัวกันได้ครบจึงเป็นไปได้ยากยิ่ง ก็ดูรูปที่รวมกันมาได้มากที่สุดก็แล้วกัน แต่ละกลุ่มองค์กรก็มีคอนเซปท์การแต่งตัวกันต่างๆกันไป


- นี่ไม่ใช่หนังหรือละครเรื่องใหม่ แต่พวกเราเป็นชาวโบ(ราณ) ลงความเห็นกันแล้วว่าหน้าตาบ้านๆอย่างพวกเรา แฟชั่นยุคคุณแม่ยังสาวนี่และใช่เลย

- หนุ่มสาวรุ่นใหม่ในชุดเก่า (ในภาพนี้สมาชิกเรามาไม่ครบทุกคน บางคนก็ติดงานอยู่ต่างจังหวัด)

- อันนี้ป้ากับลุงมาสาย ก็เลยไม่เข้าพวก

- และนี่คือหมู่มวลที่ทำงานสร้างสรรค์ในพื้นที่เดียวกัน (ในภาพขาดกลุ่มบีฟลอร์ เนื่องจากบีฟลอร์มาก่อนและต้องไปธุระก่อนจะได้ถ่ายภาพรวม)

- พระจันทร์เสี้ยวกับเบบี้ไมม์