สุมณฑา สวนผลรัตน์
นักแสดงอิสระที่มากฝีมือและมีผลงานการแสดงมาอย่างต่อเนื่องยาวนาน เริ่มมีผลงานละครเวทีครั้งแรกในปี 2532 และได้ร่วมงานกับผู้กำกับมากมายหลายคน แสดงบทบาทได้อย่างหลากหลาย
ผลงาน ที่ผ่านมา อาทิ “ แรด “ (Rhinonocerus), “สายน้ำมรกต”, A text collage drama เรื่อง “ deprived “ ร่วมกับ คณะละคร Shelf จากประเทศญี่ปุ่น ในเทศกาล LOW FAT ART FEST , “ The Chair ” ได้รับรางวัลการแสดงยอดเยี่ยมโดยนักแสดงหญิง จาก ชมรมวิจารณ์ศิลปะการแสดง IACT-TC ปี 2555 และ “ชีวิตดี๊ดี” (Every Brilliant Thing)
ความรู้สึกที่ร่วมซ้อมแสดงเรื่อง 'รื้อ'
หลังจากที่เคยพบกับ เพาลินา หญิงสาวแห่ง Death and The Maiden ไปเมื่อปี 2538 วันนี้มีโอกาสมาเจอเธออีกครั้งในวัยที่เข้าสู่เลขสี่ที่ตัวฉันอายุใกล้เคียงกับตัวเพาลินา พร้อมๆกับผู้กำกับคนเดิม สินีนาฎ ที่เติบโตรุ่มรวยฝีมือมากขึ้น และยังคงทำงานจับต้องประเด็นเชิงสังคมเสมอมา ครั้งนี้ฉันเห็นเพาลินาเปลี่ยนไปจากเดิม เธอมีเหลี่ยมมุมในตัวเองที่มากกว่าที่เคยเจอคราวที่แล้ว เธอทำให้ฉันเห็นภาพสังคมรอบตัวทั้งที่ไม่ค่อยใส่ใจ และที่เริ่มสนใจ
สิ่งที่อยากขอบคุณนอกจากความรู้สึกดีที่เพื่อนชวนฉันกลับมาทำงานด้วยอีกครั้งแล้ว อีกสิ่งหนึ่งคือ ข้อมูลต่างๆที่ผู้กำกับขยันเอามา แปะให้อ่าน ที่ทำให้ฉันได้คิดและเห็นอะไรมากขึ้น
แนะนำนักแสดง "รื้อ"
ฟารีดา จิราพันธุ์
นักการละครที่มากฝีมือและมีผลงานต่อเนื่องอีกคนหนึ่งของวงการละครเวที เริ่มทำละครกับพระจันทร์เสี้ยวตั้งแต่ปี 2540 จนถึงปัจจุบัน
ได้ร่วมงานในฐานะนักแสดงกับหลายกลุ่มละครและผู้กำกับอีกมากมายหลายคน มีผลงานการแสดง เช่น Quartet, คือผู้อภิวัฒน์, Oct 6102519,
แอนธิโกเน่, ตาดูดาวเท้าเหยียบเธอ, ไฟล้างบาป, คอย ก.ด, Hipster the King, Fundamental
นอกจากนี้ยังมีผลงานที่กำกับเองและแสดงเองอีก เช่น Time's Up, I Sea Solo performance, อัสลาม... จากเจ้าหญิงเสียงเศร้าจากดาวดวงที่ 4
ผู้กำกับขอขอบคุณเป็นพิเศษที่ฟารีดา รับมาแสดงใน "รื้อ" ครั้งนี้ แทนคุณสุมณฑา ด้วยการทำงานเพียงแค่หนึ่งเดือน กับเนื้อหาของบท ตัวละคร และสไตล์การนำเสนอที่หนักหน่วง และคุณฟารีดาทุ่มเททำได้อย่างดีมาก น่าประทับใจ
ภาสกร อินทุมาร
การทำงานในฐานะนักแสดงในครั้งนี้ เป็นการเรียนรู้ใหม่อีกครั้งหลังจากห่างหายไปนาน โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเรียนรู้เรื่องรูปแบบทางการละคอนที่พูด
ประเด็นทางสังคมอันหนักหน่วงกับสังคมร่วมสมัยรียนจบด้านการละคอน แต่ไปทำงานในสายการพัฒนาทั้งกับ NGOs และองค์กรระหว่างประเทศมานาน
แต่ก็ติดตามดูละคอนมาโดยตลอด และเขียนงานด้านละคอนและภาพยนตร์ศึกษาลงในนิตยสาร หลังจากไม่ได้เล่นละคอนมานานยี่สิบกว่าปี
ก็ได้กลับมาเล่นละคอนอีกครั้งเมื่อต้นปีที่ผ่านมา "รื้อ" เป็นละคอนเรื่องที่สองในปีนี้ ปัจจุบันเป็นอาจารย์อยู่ที่สาขาการละคอน คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
การทำงานในฐานะนักแสดงในครั้งนี้ เป็นการเรียนรู้ใหม่อีกครั้งหลังจากห่างหายไปนาน
โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเรียนรู้เรื่องรูปแบบทางการละคอนที่พูดประเด็นทางสังคมอันหนักหน่วงกับสังคมร่วมสมัย
สายฟ้า ตันธนา
นักแสดงมากฝีมืออีกคนหนึ่งของวงการละครเวที มีผลงานการแสดงและกำกับการแสดงอย่างต่อเนื่อง เริ่มทำละครข้างนอกมหาวิทยาลัยกับคณะละครมรดกใหม่ ในปี 2542 และยังทำมาเรื่อยจนถึงปัจจุบัน ผลงาน เช่น โรมูลูส ออน เดอะ ร๊อค, ในห้องสีเทา, The Cult, The Chairs, โลหิตานุภาพ Breaking the code Ceci n’est pas la politique, Hipster the King, S-21 เป็นต้น นอกจากนี้ยังมีผลงานการแสดงในหนังสัั้นและหนังอินดี้อีกหลายเรื่อง
ผลงานกำกับการแสดง เช่น ที่รักของกัน, ควันใต้น้ำ, สมันตัวสุดท้าย
เป็นครั้งที่สองที่ได้แสดง Death and the Maiden ครั้งนี้ ชื่อ “รื้อ” (ให้ความหมายหลายอย่างเลย) สนุก และได้รับความรู้ทางประวัติศาสตร์มาก
รู้สึกพลาดถ้าไม่ได้รู้จักบทละครเรื่องนี้ และคงพลาดไปเลยถ้าพี่นาดไม่ชวนมาทำในครั้งนี้ ชอบที่พี่นาดโพสข้อมูลต่างๆมาให้อ่าน ครั้งนี้ได้รู้ว่ามันเหมือนกับเหตุการณ์บ้านเราที่ยังวนเวียนซ้ำ
แนะนำผู้กำกับและนักแสดง "รื้อ"
สินีนาฏ เกษประไพ
นักการละครที่มีผลงานทั้งการกำกับและการแสดงอย่างต่อเนื่องในหลายรูปแบบ เริ่มมีผลงานการกำกับการแสดงในปี 2537 เป็นต้นมา เริ่มทำงาานละครกับพระจันทร์เสี้ยวการละครตั้งปี 2538 ผลงานการแสดงมีทั้งละครพูด การแสดงแนว physical theatre และ movement-based performance เป็นศิลปินหญิงทางด้านการละครคนแรกที่ได้รับรางวัลศิลปินร่วมสมัยดีเด่นรางวันศิลปาธร สาขาศิลปะการแสดง ปี 2551 ปัจจุบัน เป็น Artistic Director ของพระจันทร์เสี้ยวการละคร และเป็นอาจารย์พิเศษสอนศิลปะการแสดงในอุดมสถาบันการศึกษาอีกหลายแห่ง
S-21 (2015)
เงา-ร่าง /Shade Boders (2014, 2015)
ฉัน มี อลิส / I have Alice in Mind (2015)
Rice Now (2013, 2015)
ผีแมวดำ (2013)
ฝังหัว / Mind Set (2012)
I Sea: Solo Performance (2011, 2015)
เส่ยด้านในความมืด /A Thread in the Dark (2011)
Antigone (2007)
Venus Party (2003,2004,2008)
เป็นการทำงานกับบท Deathe nad the Maiden แบบเต็มๆอีกเป็นครั้งที่สอง หลังจากที่แปลและเคยกำกับไว้ในปี 2538 ในการทำงานครั้งนี้คือการมองเรื่องราวของ Paulina Salas ในบริบทที่เป็นปัจจุบันให้มากขึ้น อยากทำให้เพื่อที่จะเข้าใจกับเหตุการณ์ที่เจ็บปวดที่เกิดขึ้นกับเธอให้มากขึ้น ขอขอบคุณนักแสดงและทีมงานทุกคนที่ร่วมฝ่าฟันกับกระบวนการซ้อมและปัญหาที่เราได้พบเจอระหว่างทางด้วยกัน
No comments:
Post a Comment